Tecavüz Günlüğü - Tamer Dursun

Türkiye’de tecavüz olayları ‘sessiz sedasız’ son on yılda yüzde 400 artış göstermiştir. Bu yüzden ‘tecavüz günlüğü’ şiiri sizi rahatsız etmek için yazılmıştır. Umarım amacına ulaşır.

***

bacak aramda bir güvercin ölüsü var anne

şimdi bütün gökyüzü benim olsa nolur?

sıtmalı akşamlardan biriydi

yürüyordum sabıkalı kaldırımlarda

ilkin arkamda gürültülü adımlar duydum

korkacaktım vaktim olsaydı

evimi kim bu kadar uzağa koymuştu?

ya da ben neden bu kadar uzaklardaydım?

yağmur çiseliyordu

aylardan marttı

günü sorma bana anne

gölgeleri onlardan önce çöktü üstüme

üç kişilerdi

yok hayır

otuz kişilerdi

belki de

üçyüz…

bacak aramda bir güvercin ölüsü var anne

şimdi bütün gökyüzü benim olsa nolur?

biri ağzımı kapattı

diğerleri beni sürüklediler çıkmaz bir sokağa

çantam düştü kolumdan

sonra hani ben çırpınıyordum ya

yaşamak gibi

zaman gibi

özgürlük gibi

isyan gibi

kolyemdeki sahte inciler döküldü yola

bir kedi bakıyordu gözlerime

gözlerim konuşmayı

bağırmayı

haykırmayı

çok istiyordu anne

elbisemi yırtarken onlar

minarede ezan sesi

‘bari ezan bitene kadar bekleyelim’ dedi

sapsarı dişleri olan

‘vakit yok’ dediler

vakit yoktu anne

ne yaşamaya

ne de ölmeye

karanlık hiç bu kadar siyah olmamıştı

ve

hiç bu kadar çaresiz kalmamıştım

çırpınıyordum

çırpındıkça

saksıdaki zambaklarım ölüyordu

vitrinlerde beğendiğim elbiseler

duvarda asılı diplomam

çeyiz sandığımda oyalı havlularım

sevdiğim oğlanın dudakları ölüyordu

bacak aramda bir güvercin ölüsü var anne

şimdi bütün gökyüzü benim olsa nolur?

tecavüz edilirken

ağlamaz insan anne

tecavüz edilirken

kanamaz insan

yalvarmaz

acımaz

umut etmez insan anne

tecavüz edilirken

çocukken dinlediğin bir masal aklına gelir

bedende kocaman kıllı eller

bilekler sürgünde

dudağın kenarında bir kan çiçeği

soldu solacak

salyalar boyunda

salyalar göğüslerinde

salyalar saçlarında

salyalar anne salyalar…

tecavüz edilirken

çocukken dinlediğin bir masal aklına gelir

neydi o masalın sonu

onu düşünürsün

bir varmış bir yokmuşla başlıyordu

ama nasıl bitiyordu

hatırlayamazsın

her şeyi hatırlarsın

bir onu hatırlamazsın

tecavüz edilirken

insan en çok kendine sarılır anne

ben kendime sarıldım

‘ağlama’ dedim

ama

‘acımayacak’ diyemedim

‘geçecek’ diyemedim

acıdı

ve

geçmiyor anne

bacak aramda bir güvercin ölüsü var anne

şimdi bütün gökyüzü benim olsa nolur?

Tamer Dursun