Sesimi Unuttum

Gözlerin karanlığa alışırsa ışığı aramazsın,  kulakların sessizliği severse sesinin varlığını unutursun.

Okumaya Devam Et ↬

Karanlığı Sorgulamak

Kalbim karanlıktasın! Olmadık sorular içinde boğulmaktasın! Neyin eksikliğinde hangi ruhun yokluğundasın? Ey kalbim,  Var olmak için neyin idrakine muhtaçsın? Karanlık yoklamasa seni,  Rüyalar bölmese uykularını, Uyanmak belki de

Okumaya Devam Et ↬

Söylenenlere Dikkat!

Bazı kelimeler,  cümleler çok söylendiğinde kendi ile birlikte,  dile getirenin de değerini düşürüyor.

Okumaya Devam Et ↬

Acı, bazen...

Acı, her zaman olgunlaştırmaz.  Bazen küstürür.  Çocuk bırakır bir köşede. Kimseler anlamaz...

Okumaya Devam Et ↬

Susmak...

    Son günlerde tükenmişlik sendromuna yakalandım sanırım. Hiçbir şeyden eskisi gibi tat almıyorum -yazmaktan bile. Bazen konuşmayı bile gereksiz buluyorum ki bu yüzden bana yöneltilen birçok soruyu

Okumaya Devam Et ↬

Boşlukta Sırrın Yankısı

Her canlının gözlerinden meşrebi okunur mu acaba? Her göz sahip olduğu bedenin ruhunu akıtır mı muhataplarına? Bahar geçer, yaz geçer,  Elhan-ı şita başlar. Kışın nağmeleri duyulur kalplerde. Ve

Okumaya Devam Et ↬

Bir Denizim Vardı Benim..

Ayı deniz üzerinde daha önce hiç görmedim. Bir denizim vardı benim. Oysa Ay da Güneş de, karanlıkta  aynı rüyanın içinde ulaşılmazımdı.  Var olan denizimin üzerine Ay ışığı süzülünce 

Okumaya Devam Et ↬