Jurnal #17 : Bir Kaos

  Merhaba, kasvetli bir günden iç karartan bir yazıyla geldim. Ortalığın dağınıklığı için kusura bakma, kırılıp dökülecek daha çok cam(n)ımız var.  Uzun bir vakit geçti. Yazmaktan kaçtım, kendimden kaçtım.Öyle

Okumaya Devam Et ↬

Gül - Cemal Süreya

 Gülün tam ortasında ağlıyorumHer akşam sokak ortasında öldükçeÖnümü arkamı bilmiyorumAzaldığını duyup duyup karanlıktaBeni ayakta tutan gözlerininEllerini alıyorum sabaha kadar seviyorumEllerin beyaz tekrar beyaz tekrar beyazEllerinin bu kadar beyaz olmasından

Okumaya Devam Et ↬

Kar Yangını - Edip Cansever

Neden bu kadar kar, bu kadar yıl, bu kadar yağış?Bu kadar uzaklardan nedir bu kadar gelen?Bir uzun çan kulesi bembeyaz Samatya'daBir oğlan bir martıyla upuzun seviştiğindenYaslı bir kadın gibi

Okumaya Devam Et ↬

Jurnal #16 : Yittiği Yere Kadar

Görsel: Füruğ Ferruhzad Sayın okuyucu, dilersen bundan uzaklaşıp gidebilirsin bir sonraki yazıya; çünkü bu biraz Levla'dan Levla'ya mektup olacak, yanlış anlama özel değil meselemiz sadece iç bunaltıcı olmasının yanı sıra

Okumaya Devam Et ↬

Jurnal #15 : Havada Bir Eksiklik Var

   Kendime dönmek zorunda olduğum birtakım yollardan geri yürüdüm. Daha sağlam durabilmek, dayanabilmek için bir sonraki adımımdan önce kırk kez düşünmeye başladım. Nereye olduğu önemsiz, çıkıp gitmek istedim şu

Okumaya Devam Et ↬

Jurnal #14 : Vakit Sandığından da Geç

   "Bakalım bu sabah hangi felakete uyandık!" diyerek kalktığım günlerdeyim. Her günün bir başka güne aman vermeden istikrarlı bir şekilde daha kötü geçmesine ise artık şaşırmıyorum. Bizi gittikçe daha

Okumaya Devam Et ↬

Jurnal #13 : Güzel Yerinden Kırılmak

   Bazı şeylere eskisi kadar sesim çıkmıyor yani eskiden sesimin gür bir şekilde çıktığı şeylere susup kalıyorum, ya da sessiz kalmayıp bağıra çağıra gittiğim meselelerde de artık ağzımı açmıyorum.

Okumaya Devam Et ↬