Yazılarım E-postana gelsin.

Yaz E-Postanı!

11 Temmuz 2021 Pazar

Kavakların Arasında

Özlem Ekici


Bir sıra kavağın arasında sahtekâr bir yağmur ferahlığıyla yürüdüm önümdeki sahile.
Kimse dur demedi.
Durmadım ben de.
Boşluklarımı kesiklerle yamadığımdan beri bir garip hafiflik var içimde
Ardımdan bakanlara bakmadan yürüdüm önümdeki sahile
Bir çevirsem başımı biliyordum vazgeçeceğim suya kavuşmaktan
Adımlarıma isim verdim, elimi değdirdiğim ağaçlara isim verdim
Ama unuttum elimi çeker çekmez, adımımı atar atmaz
Unutmak gerekiyordu
Unutuluyordu her şey
Küskünlüklerimi ardımdakilere emanet edip hafifliğimi giymiştim epeydir
Bir yosun kokusu peyda oldu her adımımda
Bir yosun kokusu bir masal anlattı burnumdan beynime
Doğa konuşuyordu
İçimi rahatlatan ne varsa burnumdan ve kulağımdan beynime geçiyordu
Gözlerimi kapattım sonunda
Görülmesi gereken ne yeşildi ne de mavi
İçimdeki aydınlığı gördüm
Durdum
Durmamam gerekti
Ama durdum
Ardımdan ıslık sesleri gölgeliyordu aydınlığımı
Daha sıkı yumdum gözlerimi
Aydınlığımda bir gölge dans ediyordu
Yüzü bana dönmedi hiç ama tanıdım gölgenin sahibini
Gerçekten bu kadar güzel dans ediyor muydu dedim içimden
Bir garip ferahlık düştü önüme
İçimden bir şeylerin çıktığını hissettim
Gölgeye eşlik etti adımlarım
Yosun bir zeminde kaymadan atıyorduk ritmik adımlarımızı oradan oraya
Yüzünü yine de dönmedi karşımdaki gölge
Yokmuşum gibi sergiledi tüm figürlerini
Gerçekte de böyle olmamış mıydı dedim kendi kendime
Kendi halinde dans eden gölgeye özlemin dansını göstermek istedim
Gösterdim
Görmedi
Nasıl da istemiştim ela gözlerine bakışta bir aptal tebessümle izlemesini
İzlemedi
İzlemeyecekti
İçimden çıkanlar tekrar içime yerleşti
Ve gölge tek başına dans etmeye devam etti
Dans etti
Dans etti
Dans etti
Ve müzik bitti
Sanki bunu beklermişçesine aydınlığın içinde dağıldı
Aydınlığın kör edebildiğini gölge gidince fark ettim
Kör oldum
Siz hiç ruhunuza kör oldunuz mu?
Sağır?
Dilsiz?
Beni görmeyen bir gölgeye döndüm kendi içimde
Hangi müziği çalmak gerek unutamadığınız bir gölgenin hiç bilmediğiniz dansını izlemek için
Bir yosun masalında kaymadan dans eden bir gölgeyi kör olmuş ruhum içimde
Yoktu
Açtım gözlerimi
Önümde mavi vardı
Üstümü yeşil kavaklar kaplıyordu
Kulağımda sahtekâr bir yağmur sesi
Ve ardımdakiler ıslıklarını salıyorlardı
Dönmemem gerekti
Dönmedim
Yürümem gerekti yürümedim
İçimde çoktan kaybolmuş bir gölgeyi aramak için durdum
Durduğum yerde gölgeleşiyordum
Ve bir sahtekâr yağmur sesine atlayıp kayboldum.



Özlem Ekici / LEVLA LAVİN

Levla da benim, Özlem de ama buralarda çoğunlukla Levla'nın izini sürüyoruz.

4 comments:

  1. Güzel şiir.. Kavak ağacı güzeldir, en rüzgarsız havada bile rüzgarı bulur,yapraklarıyla hışırdar..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim, kavaklar hem görkemi hem güzelliği ile eşsiz değil midir zaten :)

      Sil
  2. Siz hiç ruhunuza kör oldunuz mu? Düşündürdü beni.Herşeyin unutulduğu çok doğru. Belkide en güzeli de budur kim bilir! Unutmak olmasaydı yaşanan acılara katlanamayabilirdi insan. Kalem güzel dokunmuş yine. Emeğinize sağlık:)

    YanıtlaSil

**Yorumlar sayesinde görüşüyoruz, yorum yazmadan geçmeyin.
**Lütfen yorum kısmında link vermeyin, link içeren yorumlar yayınlanmıyor.
**Yazının konusu dışında sormak veya iletmek istediğiniz bir şey varsa İletişim formunu kullanın.
Sevgiler.

Özlem Ekici, Personal Blogger Templates | Blog aa

Levla'nın Not Defteri - Kişisel Blog | Bütün Hakları Saklıdır | Copyright © | 2016 - 2024