Yeni yeni anlıyorum
Yaşarken ölümünü düşünüp de
Ağlayan annem…
Seni sevincin hanesinden
Düşüren dünya
Başladı beni de bir kenara atmaya.
Işık çekiliyor yalım yalım
Sular değiştirdi yatağını
Yeni dallar buldu rüzgâr kendine.
Kime elimi uzatsam aşk diye
Kesiyor yollarımı
Kalbimle tenim arasındaki uçurum.
Ölüm alıştırıyor usul usul kendine
Alarak elimden dünya sevinçlerini
Ne kadar haklıymışsın anne…
çok hüzünlü ve güzel bir şiir...
YanıtlaSilKesinlikle çok güzel dokunuyor insana.
Silşükrü erbaşı çok severim
YanıtlaSilBen de çok severim, şiirlerini ayrı kendini ayrı.
SilGüzel bir şiir, paylaşım için teşekkürler..
YanıtlaSilBeğenmenize sevindim, ben teşekkür ederim.
SilÇok güzel olmuş Ablacım tebrik ediyorum ����
YanıtlaSilbu şiiri ben de çok severim, Erbaş hocamızın güzel eserlerindendir :) çok teşekkür ederim yorumun için ^^
Sil