Yazılarım E-postana gelsin.

Yaz E-Postanı!

18 Nisan 2024 Perşembe

Sevdama Dair

Özlem Ekici

Sevgilim,
Sana rastladığım cadde kendi içinde bir ülke oluyor;
Peygamberliğini ilan ederek en büyük günaha giriyorum.
Hafızam, seninle en güzel anılar albümünde kilitli kalıyor,
Kapısı olmayan evime sesinden zil taktırıyorum.
Ruhum, unu az konmuş bir kek gibi dokununca dağılıyor.
Çocukluğumda ünlenmiş bir şarkı gibi takılıyorsun ağzıma,
Belirsizliğin ritmine uyarak tango öğreniyorum.
Bir sana bir de yer çekimine tüm kalbimle inanıyorum.

Ne zaman uyuyakalsam yatak odamdaki boşluk elimden tutuyor.
Geçmişimi altı delik bir pazar arabasında taşıyorum,
Ciğerimi İstanbul'un en ucuz şaraplarına emanet ediyorum.
Kendimi görmeyeyim diye göz kapaklarıma mor perdeler dikiyorum,
Kucağımda bir kiraz ağacıyla baharı karşılıyorum.

Odamdaki bozuk saat yüzünden hayatı kaçırıyorum,
Koşmaktan yorulan bacaklarımı balkona asıyorum.
Boynumdaki ip, inceldiği yerden çocuklar doğuruyor.
Kendimi ararken içimde bir tutam özgürlük buluyorum,
Yirmi senelik legolarımdan oyuncak bir silah yapıyorum.

İçine su katılmış bir kızıllıkla Ren Nehri'ne akıyorum.
Göğsüme törpüyle iki delik açıp etrafı seyrediyorum,
Gökyüzü penceremde içini döküyor.
On yedi katlı evim yıkılıyor, bulutlara tutunuyorum.

Ellerime pembe boyalar alıp dekore ediyorum karanlığımı,
Son yirmi altı yılımdan vazgeçme müzesi yapılıyor.
Travmalarımdan bir cümle seçiyorum, şiir gecelerinde okunuyor.
Salı pazarından kendime ikinci el bir yüz satın alıyorum,
Taksim'in ara sokaklarında ünlü bir falcı oluyorum.
Odamın duvarları benimle konuşsun diye yirmi iki senedir uyumuyorum

Dört odalı kalbimin balkonuna Picasso tabloları asıyorum,
Kendime çıkan yokuşun başında nefes nefese kalıyorum.
Güneş'in yatak odama sızışı parmak uçlarımı eritiyor,
Aramızdan akan suyla Orta Doğu'da kuraklık bitiyor.
Bedenimi düşman işgalinden kurtarıyor varlığın. 

Evimdeki koltuk minderlerimden sonsuz mutluluk ülkesi inşaa ediyorum
Kırmızı elbisemle üç bin yıllık yasalara karşı geliyorum,
Kutsal dizeler yazıp milyonları arkama alıyorum.
Anneannem dantellerle omuzlarımı süslüyor,
Adımın baş harfini yüz dolara satıyorum.
Ruhumla saatlerce bakışıyoruz, sahibini tanımıyor.


Nisan 2024

Özlem Ekici / LEVLA LAVİN

Levla da benim, Özlem de ama buralarda çoğunlukla Levla'nın izini sürüyoruz.

0 comments:

Yorum Gönder

**Yorumlar sayesinde görüşüyoruz, yorum yazmadan geçmeyin.
**Lütfen yorum kısmında link vermeyin, link içeren yorumlar yayınlanmıyor.
**Yazının konusu dışında sormak veya iletmek istediğiniz bir şey varsa İletişim formunu kullanın.
Sevgiler.

Özlem Ekici, Personal Blogger Templates | Blog aa

Levla'nın Not Defteri - Kişisel Blog | Bütün Hakları Saklıdır | Copyright © | 2016 - 2024