Günah Çıkarma Ritüeli

Tanrı'nın yarattığı ilk pişmanlığım,

Bir ismim olduğu sürece günahlarım da olacak.

Dünya'nın kaosuna basit bir sebep olayım istedim;

Yüksek balkonlarda buldum, öptüm ellerimi.

Bana benzeyen bir kadın varsa yüzünü unutsun, ezberlesin tüm duaları.

Bütün şehir inananların olsun, ben çıkmaz sokakların kadınıyım.

Ben güzel yaşadım çünkü sonumu bir adama bırakmadım

Her gece kızım doğuyor ve günün ilk ışıklarıyla kayboluyor.

Biliyorum, çağımın kadını olamadım

Canım sıcak bir yatak ve süt çekiyor;

Bu gece çocukluğuma dönesim var.

Bedenimin bir yerinde tarifi olmayan acılar doğuyor yine

Kadınlığım, çocukluğumdan çok önce başladı.

Ne zaman büyümekten yorulsam hüzünlü dizeler yazarım,

Bitmeyen şiirlerime de kırgınım biraz...

Şiirlerimde yaptığım, çöküşümü hazırlamak

Kafamda sayfaları çeviriyorum, oysaki ellerim titriyor.

Çok kalabalık ama bir o kadar da yabancı yüreğim.

Evime olan nefretim yolumu belirledi,

Her gece dizlerim kanar dua ederken.

Belki ismime yakıştırmazsın ama,

Sözlerim en büyük günah olduğu için yazıyorum

Bir hikayenin içinde olmalıyım ki kesince kanım akmasın

İyi kalpli bir adam bana bacaklarımı verse de yedi yaşıma koşsam;

Allah'ım, annemi koru kalemimden.

Yazabilseydim, raflarda unutulmuş bir roman olmak isterdim

Dokunduğum her şeye saçlarımın kırmızısını bulaştırdım,

Beyaz elbiseler giyiyorum yaralarımı sergilemek için.

Gece olur soyunurum, korkularımı anlatacağım önce.

Sanki Tanrı izin verdikçe kendimim, hem de başka biriyim

Bir sanatçı gibi sevdim, devletler gibi acı çekiyorum.

Gençliğimi kadınlığımdan utanarak geçirdim,

Bir asır daha barındır beni dünya.

Sevgilim sen hangi kutsal kitabın günahısın;

Defalarca keşfedilmiş bir topraksın, seni de öldürmüş toplum.

Sana hayranlıkla bakıyorum sanki ben yaratmışım gibi

Bana kötü alışkanlıklarımı bıraktıracağını biliyordum;

Duaları, kitapları ve annemi reddettim.

İsmimi senin koyduğunu öğrendiğimden beri adlara inanmıyorum

Beni ne diye çağırırsan o olurum.

Kimliğimi ilk kavgamda bıraktım;

Seni herkesten koruyabilseydim oracıkta terk ederdim.

O günden beri senden yana hiçbir şeyim yok

Ellerim, en çok da ellerim yok;

Onları bile sana verdim, hadi beni alkışla!

Not: Kendi şiirlerimi tekrar paylaşma kararı almamın üzerine, uzun bir aradan sonra ilk kez kendi şiirimi paylaşmamın sevincini yaşıyorum 😊