Küser Mi Çocuk Gözlerin

Düştüğümü sandığım yerden tuttun sen elimi Bıraksam.  Küser mi çocuk gözlerin O huzur kokulu bakışlarının önüne iner mi tülden perdeler Bıraksam sırtın mı olur baktıkça inandığım manzaram Düştüğüm

Okumaya Devam Et ↬

Kavakların Arasında

Bir sıra kavağın arasında sahtekâr bir yağmur ferahlığıyla yürüdüm önümdeki sahile. Kimse dur demedi. Durmadım ben de. Boşluklarımı kesiklerle yamadığımdan beri bir garip hafiflik var içimde Ardımdan bakanlara

Okumaya Devam Et ↬

Jurnal #20 : Gör Duy Hisset

 Yine bir yoldayım. Sonunda nereye varacağımdan kuşkulu, öyle ki yolun sonu olduğundan bihaber yürüyorum. Koşmaktan yoruldum. Biraz soluklanmak için durup üzerimizi gölgeleyen göğüme baktım. Eskisi gibi değil, siyah duvarların

Okumaya Devam Et ↬

Birinci mi İkinci mi Üçüncü mü Ataleti

  Gece 2'de canhıraş bir şekilde kalem kağıt mı arıyorum? Evet, şarjım bitti. Hem kağıda yazmak iyidir, hataları düzeltmenin en iyi yolu kalem ve kağıt ile yazmak. Üstünü

Okumaya Devam Et ↬

Jurnal #19 : Denize Bıraksam Kendimi

 Bilmek tükenmek bilmeyen yolları yazıyla, satırlarla süslemeye pek bir hevesli gönlüm. Bugün usulca bir şarkı fısıldadı kulağıma, sarıl sözcüklerine. Bağrımda yanıp duran ateşin külleri sarıyor bazen etrafımı, dinmek bilmeyen

Okumaya Devam Et ↬

Jurnal #18 : Sokaklarımızda Bahar

 "Kendime dönmek zorunda olduğum birtakım yollardan geri yürüdüm" demiştim burada, 15.jurnalimde. İşte o yolun sonunda kendimi bir fotoğrafa bakarken buldum. Bu kez umuttan bahsedeceğim, baharın kapı eşiğime getirip bıraktığı

Okumaya Devam Et ↬

Jurnal #17 : Bir Kaos

  Merhaba, kasvetli bir günden iç karartan bir yazıyla geldim. Ortalığın dağınıklığı için kusura bakma, kırılıp dökülecek daha çok cam(n)ımız var.  Uzun bir vakit geçti. Yazmaktan kaçtım, kendimden kaçtım.Öyle

Okumaya Devam Et ↬